Kjo lëvizje ka udhëhequr protesta të përjavshme kundër Vuçiçit si pjesë e një lëvizjeje më të gjerë që bën thirrje për dorëheqjen e Presidentit pas dy masakrave më 3 dhe 4 maj që tronditën kombin.
Nëntë nxënës dhe një roje shkolle u vranë në të shtënat e para, kur një 13-vjeçar hapi zjarr në një shkollë fillore në qendër të Beogradit. Tetë persona të tjerë vdiqën në të shtënat e dytë të kryera nga një 20-vjeçar që përdori një armë automatike në dy fshatra në jug të kryeqytetit serb.
Protestuesit e akuzojnë Vuçiçin për nxitje të urrejtjes, intolerancë dhe dhunë në vend – pretendime që presidenti serb i ka mohuar.
Por protestuesit si Vostiniç po përballen me kërcënime në rrugë dhe në mediet sociale, ndërsa kundërshtarët e qeverisë janë lënë mënjanë në punë ose janë pushuar nga puna në kompanitë shtetërore.
Dhe ndërsa ka zemërim dhe zhgënjim ndaj qeverisë serbe, aktivistët e demokracisë si Vostiniç fajësojnë gjithashtu BE-në që nuk u ngrit për të ndaluar udhëheqjen e Vuçiçit që të mos marrë një kthesë autokratike, që të rrëmbejë kontrollin e medias kombëtare dhe të instalojë besnikët e vet në postet kryesore qeveritare.
“Kjo është një nga arsyet pse BE-ja po humbet besueshmërinë dhe pse pjesa pro-evropiane e shoqërisë serbe është në pozicion mbrojtës, sepse nuk ka asgjë për të mbrojtur”, tha Vladimir Medjak, nënkryetar i Lëvizjes Evropiane në Serbi dhe një ish-anëtar i ekipit negociator të anëtarësimit në BE.
Problemi, tha Medjak, është se kthesa autokratike e qeverisë së Vuçiçit ndodhi nën vëzhgimin e BE.
Bashkimi Evropian, i cili e ka parë si problematike kërkesën për anëtarësim të Serbisë si për situatën ekonomike të vendit, ashtu edhe për polemikat në kufirin me Kosovën, pavarësinë e së cilës Beogradi nuk e njeh, nuk e ka ndëshkuar Vuçiçin për kthesën e tij autokratike.
Edhe kur Serbia refuzoi t’i bashkohej sanksioneve perëndimore kundër Moskës, BE-ja nuk u largau prej saj.
Si BE ashtu edhe SHBA kanë punuar ngushtë me Vuçiçin në përpjekje për të arritur një marrëveshje me Kosovën, me të cilën tensionet janë rritur vitin e kaluar.
Në vitet e fundit, Serbia ka kërkuar lidhje më të forta me Rusinë dhe Kinën, pavarësisht se e shpalli anëtarësimin në BE një nga qëllimet e saj strategjike. Për momentin, rreth 40% e serbëve mbështesin anëtarësimin në BE në vendin e tyre.
Vostinic tha se aktivistët e demokracisë në Serbi janë aq të zhgënjyer me BE-në saqë “ne që mbështesim respektimin e vlerave evropiane kemi filluar të ndihemi të shqetësuar”.
Dragan Djilas, një ish-kryetar i bashkisë së Beogradit, i cili tani është një nga udhëheqësit e një koalicioni pro-evropian që po sfidon Partinë Progresive Serbe të Vuçiçit në zgjedhjet parlamentare dhe lokale të 17 dhjetorit, është edhe më kritik ndaj BE-së.
“Politikanët e BE-së janë kryesisht aleatë të Aleksandër Vuçiçit,” tha ai. “Si student, ëndrra ime ishte Serbia si pjesë e Evropës, e Bashkimit Evropian. Më duhet të pranoj se tani ëndrra ndonjëherë po kthehet në një makth.”/ar.sh/SYRI.NET