Ndër një sërë masash të ndryshme të propozuara për të frenuar fluksin e të huajve, ndërkohë që popullsia e Zvicrës afrohet me 10 milionë, njëra fokusohet në ngarkimin e emigrantëve me një taksë të madhe.
Kjo ide fillimisht u ideua nga Reiner Eichenberger, profesor i Teorisë së Politikës Financiare dhe Ekonomike në Universitetin e Friburgut, shkruan The Local, transmeton albinfo.ch.
“Ata që emigrojnë në Zvicër kanë një përfitim të madh në pasuri”, tha ai në një intervistë me Neue Zurcher Zeitung në tetor 2023.
Për shembull, sipas Eichenberger, gjermanët që punojnë në Zvicër fitojnë 30 për qind më shumë këtu dhe italianët deri në 70 për qind më shumë.
Dhe nëse merren parasysh taksat më të ulëta zvicerane, “një emigrant mesatar gjerman bën një fitim neto prej rreth 30,000 franga në vit. Në të njëjtën kohë, ai ose ajo përfiton nga infrastruktura që tashmë është paguar nga popullsia vendase”.
Në një artikull të botuar në Tages-Anzeiger më 6 tetor, Eichenberger shtjelloi më tej idenë e diskutueshme. Ai tha se të huajt duhet të paguajnë së paku 50 mijë franga nëse duan të vendosen në Zvicër.
Si e gjeti Eichenberger këtë shumë?
Ai argumentoi se shtetasit e rinj zviceranë heqin dorë nga një vit pune ose studimi për të kryer shërbimin e detyrueshëm ushtarak – duke humbur të ardhura ndërsa po i shërbejnë vendit të tyre.
Ai e llogariti atë humbje midis 50,000 dhe 80,000 franga gjatë jetës së tyre të punës.
Kështu arriti Eichenberger te “taksa e të huajve” e propozuar prej 50,000 frangash, e cila, tha ai, është “e barabartë me barrën” e atyre që kryejnë shërbimin e detyrueshëm të ushtrisë.
Ai vlerësoi se këto të ardhura do të gjenerojnë të paktën 8.5 miliardë franga për arkën e shtetit.
Nuk keni mundësi të paguani kaq shumë? Mos u shqetësoni – Eichenberger ka një plan
Emigrantët nuk do të duhet ta paguajnë këtë taksë menjëherë, por me këste të shpërndara në disa vjet.
Ose, ata mund ta bëjnë këtë “kontribut në shoqëri” përmes shërbimit në komunitet me organizata të njohura.
Por ideja e Eichenberger është një nga disa të këtij lloji.
Një propozim i ngjashëm u parashtrua nga Thierry Burkart, president i Partisë Liberale Radikale, i cili gjithashtu ka folur në favor të një takse emigracioni – jo për vetë emigrantët, por për kompanitë zvicerane që punësojnë të huaj.
Gjithashtu, nën presionin e këtyre grupeve, Këshilli Federal ka studiuar një masë alternative, të zbehtë – pra, fizibilitetin e vendosjes së një ‘tarifë hyrjeje’ për punëtorët që vijnë në vend nga vendet jo anëtare të BE-së.
Megjithëse propozimi i Eichenberger shtrihet për të gjithë emigrantët, qeveria po fokusohet vetëm tek shtetasit e vendeve të treta, sepse sipas kushteve të marrëveshjes së saj me Bashkimin Evropian dhe EFTA (Norvegjia, Islanda dhe Lihtenshtajni), Zvicra nuk mund të ‘diskriminojë’ qytetarët. të këtyre shteteve.
Kush është kundër propozimit të Eichenberger?
Kundërshtarët – duke përfshirë lobin e biznesit – kritikojnë faktin se taksa e sugjeruar fokusohet vetëm në kostot e emigracionit, ndërkohë që injoron dobinë e emigrantëve për ekonominë zvicerane, duke përfshirë kontributin që ata japin në financimin e infrastrukturës së vendit dhe sistemit të mirëqenies përmes taksave që ata paguajnë.
Ekziston frika se nëse zbatohet, një masë e tillë do të përkeqësonte më tej mungesën ekzistuese të fuqisë punëtore, pasi do të dekurajonte të huajt që të vijnë në Zvicër dhe punëdhënësit zviceranë që t’i punësojnë ata.
A mund të zbatohet realisht një lëvizje e tillë radikale?
Edhe nëse miratohej nga parlamenti, do të dilte para votuesve në një referendum.
Pra, në fund, njerëzit do të kishin fjalën e fundit në këtë çështje, por nisma të ngjashme ishin refuzuar kryesisht në të kaluarën.