Të humbasësh një punonjës të shkëlqyer është stresuese. Ka shpenzime të gjesh dhe trajnosh një zëvendësues. Është gjithashtu pasiguria se si do t’ia dalë ky punëtor i ri. Ka gjithashtu vështirësi me pjesën tjetër të stafit derisa të zëvendësohet vendi vakant.
Ndonjëherë mund të jetë vetëm një arsye—personi nuk përshtatej mirë me ekipin, ose u largua per arsye personale, ose i është ofruar një mundësi më mirë punësimi.Në këto raste, edhe pse është një tranzicion i vështirë, mbetet një veprim i drejtë.
Po çfarë ndodh me pjesën tjetër?
Të mbash punonjësit e tu më të mirë fillimisht duhet të kuptosh pse ata mund të largohen. Ja shtatë arsyet kryesore:
1. Stagnimi – Ngecin në vend
Njerëzit nuk duan të ushtrojnë të njëjtin zakon, të shkojnë në të njëjtin vend dhe të bëjnë të njëjtën gjë për 20 apo 40 vite në vazhdim.Njerëzit duan të ndjejnë së janë në lëvizje dhe po zhvillohen në jetën e tyre profesionale. Ata duan t’i bëjnë gjërat me dëshirë. Nëqoftë se nuk ka shkallë karriere apo një trampolinë për të avancuar, ata e dinë që duhet të kërkojnë diku tjetër. Por gjatë kësaj kohe, ata synojnë të mërziten,të lodhen dhe sjelje te ngjashme që ndikojnë në efektivitetin dhe moralin e skuadrës.
2. Puna me kohë të zgjatur
Periudha stresi dhe lodhjeje shoqërojnë çdo punë, por asgjë nuk i ndjek me shpëjt punonjësit sesa oraret e zgjatura. Dhe zakonisht janë punonjësit më të mirë—ata më të aftët dhe më të përkushtuarit, ata më të besuarit që punojnë me orar të zgjatur. Nëqoftë se ata e gjejnë vazhdimisht veten të mbingarkuar me punë, sidomos në mungesë të promocioneve apo rritjes së pagës, ata do të ndihen të shfrytëzuar. A duhen fajësuar? Ti do të ndiheshe po njëlloj.
3. Vizionet e paqarta
Nuk ka gjë më frustruese se një vend pune i mbushur me vizione dhe ëndrra të mëdha, por pa mundësi zhvillimi të këtyre aspiratave që mund ti bëjnë ato të arritshme. Pa një lidhje, pjesa tjetër janë vetëm fjalë. Kush person i talentuar dëshiron të harxhoj energjinë e tij apo saj në mbështetje të diçkaje të papërcaktuar? Njerëzit duan të punojnë për të krijuar diçka, jo thjeshtë të xhirojnë ne vend.
4. Njerëzit që përfitojnë
Kur një organizatë vlerëson më shumë servilet sesa pjesën tjetër, punonjësit më të mirë shkojnë diku tjetër,duke lënë pas ata që janë mediokër dhe apatik për të gjetur një pozicion më të mirë. Rezultati që mbetet është një performancë e ulët, moral i ulët, dhe probleme me disiplinën. Sigurisht gjëra si përfitimet, outputet, raportet e mira me palët e interesuar dhe produktiviteti jane të rëndësishme—por suksesi së fundmi varet te njerëzit që dinë të punojnë.
5. Rrethi i njohjeve
Edhe njerëzit më vetëmohues duan të njihen dhe vlerësohen për një punë të bërë mirë. Kjo është pjesë e të qenit njeri. Kur dështon në njohjen e punonjësve të tu, nuk po dështon vetëm në motivimin e tyre por gjithashtu po humbet mënyrën më efektive për të rritur performancën në punë. Edhe në mungesë të buxhetit për rritje rrogash apo bonuse, ka shumë mënyra loë-cost për tu lidhur me punonjësit—dhe fjalët e mira nuk kushtojnë para. Njerëzit nuk përkushtohen nëqoftë se nuk vlerësohen.
6. Rrethi i besimit
Punonjësit kanë një pikë avantazhi sepse shikojnë sjelljen tuaj dhe e peshojnë atë krah angazhimeve tuaja. Nëqoftë se ata ju shikojnë duke u sjell në mënyrë joetike me shitësit, duke gënjyer bashkpunëtorët, duke mashtruar klientët, ose duke mos e mbajtur fjalën, më i miri prej tyre do të largohet. Pjesa tjetër, akoma më keq, do të rri duke ndjekur hapat tuaj.
7. Hierarkia e tepërt
Cdo vend pune ka nevojë për një strukturë dhe lidership, por një organizatë me drejtim vertikal i bën punonjësit jo të lumtur. Nëqofte se punonjësit tuaj më të mirë nuk kontribuojnë idetë e tyre ne produktin përfundimtar, nëqoftë se nuk ju lejohet të marin vendime, ata nuk do të kenë për çfarë të jenë të lumtur.
Përfundimisht, shumë njerëz largohen nga vendi i punës prej shefit, jo prej punës apo organizatës. Pyet veten çfare po bën gabim që mund ti largojë njerëzit e tu më të mirë, dhe fillo të bësh ndryshime të nevojshme për t’i mbajtur ata.