Kur Donald Trump të marrë zyrtarisht detyrën si presidenti i 47-të i Amerikës më 20 janar, ngjarja do të shënojë fillimin zyrtar të mandatit të tij të dytë në detyrë me imazhe të menaxhuara me kujdes në skenë që do të shihen në mbarë botën.
Brenda pak orësh pas ngjarjes, Trump do të zërë vendin e tij pas tavolinës në Zyrën Ovale dhe do të nisë atë që ai e quan ‘deportimi më i madh masiv në historinë amerikane’.
Ndërsa dëbimi i emigrantëve të paligjshëm ishte një pikë qendrore e fushatës zgjedhore të Trump, detajet e sakta se si ai synon të përmbushë qëllimin e tij për të larguar deri në 20 milionë njerëz nga toka amerikane kanë mbetur kryesisht të panjohura, të paktën deri tani.
Mail on Sunday ka folur me pjesëtarë të rrethit të ngushtë të Trump, të cilët thonë se planet e tij për imigracionin kanë qenë në krye të listës në diskutimet e mbajtura në Mar-a-Lago, shtëpinë e tij në Florida, në ditët pas fitores spektakolare në zgjedhje.
Një avokat i njohur me bisedimet tha se ‘Donald po përgatitet për një sërë lëvizjesh kundër emigrantëve të paligjshëm, të cilat ai thotë se do të shkaktojnë ‘tronditje dhe frikë’. Përjashtimi i ilegalëve ishte shtylla kryesore e kandidimit të tij për Shtëpinë e Bardhë dhe ai e di se njerëzit presin veprime në ditën e parë”.
Burimi pretendon se Trump do të nënshkruajë menjëherë një seri urdhrash ekzekutivë, ku më radikali mes të cilëve do të jetë mbyllja e kufirit.
Duke përmendur një krizë emigracioni, ai do të mbyllë përkohësisht kufirin jugor për t’u dhënë zyrtarëve një shans për të pastruar një numër të madh çështjesh.
Trump pretendon se administrata Joe Biden lejoi më shumë se 10 milionë njerëz të hynin ilegalisht në SHBA, duke e çuar numrin e përgjithshëm të emigrantëve të paligjshëm në 20 milionë.
Ka plane për të rritur ndjeshëm numrin e oficerëve të armatosur, që patrullojnë me kalë, në terrenin e thyer pranë kufirit të SHBA-së me Meksikën.
Dhe, sigurisht, do të rifillojë ndërtimi i murit që kalon midis dy vendeve, i cili ishte një pikë qendrore – nëse nuk përmbushej – e politikës së imigracionit të Trump gjatë mandatit të tij të parë.
Duke e zgjatur murin në rreth 700 milje (nga kufiri afërsisht 2000 milje), puna u ndal papritur kur Biden erdhi në pushtet. Trump është zotuar të përfundojë punën prej 8 miliardë dollarësh duke ftuar bizneset të “sponsorizojnë” seksionet.
“Hapi i parë” i programit të dëbimit është të synojë emigrantët pa dokumente me lidhje me bandat kriminale.
Trump planifikon të përdorë Aktin e armiqve të huaj të vitit 1798, i cili u jep presidentëve autoritetin për të arrestuar dhe dëbuar joshtetas nga ‘kombet armiqësore’ gjatë kohërave të luftës dhe konfliktit. Ligji u përdor për të justifikuar ndërtimin e kampeve japoneze të internimit gjatë Luftës së Dytë Botërore.
Sipas atyre që janë të njohur me planet e Trump, ai do të synojë 700,000 venezuelianë, haitianë, kubanë dhe nikaraguanë që ai i ka quajtur “kriminelë të egër nga vendet që na urrejnë”, të cilët janë lejuar të qëndrojnë në SHBA sipas një programi të lirimit me kusht të Bidenit.
Po çfarë do të ndodhë nëse vendet refuzojnë të marrin anëtarët e dhunshëm të bandave? Trump do të ndërpresë ndihmën dhe do të ndalojë udhëtarët nga këto vende të hyjnë në SHBA, madje edhe me viza turistike.
“Hapi i dytë” është të dëbojë më shumë se një milion njerëz, aplikimet e të cilëve për të qëndruar në SHBA janë refuzuar dhe që janë në listën e dëbimeve.
Më pas do të fillojë grumbullimi i miliona emigrantëve të paligjshëm të mbetur si pjesë e ‘Hapit të Tretë’. Vendet e punës, duke përfshirë fermat dhe fabrikat e paketimit të mishit, do t’i nënshtrohen kontrolleve (ose ‘aktiviteteve të synuara të zbatimit’) – diçka që Unioni Amerikan i Lirive Civile e quan ‘antikushtetues’.
Individët do të dërgohen në ‘qendrat e mbajtjes’ përpara se dëbimi i tyre të bëhet me shpejtësi.
Ekspertët thonë se kostoja e dy hapave të parë mund të jetë deri në 300 miliardë dollarë dhe kostoja e dëbimit të çdo të huaji të paligjshëm – diçka që edhe Trump e pranon privatisht është e pamundur – mund të jetë deri në 1 trilion dollarë.
Trump po shqyrton vendosjen e ushtrisë dhe Gardës Kombëtare për të ndërtuar ‘qytetet e tendave’ në tokat federale të papërdorura, duke përfshirë pronat që i përkasin shkollave dhe burgjeve.