Shkruan: Afrim Kasolli
Gjatë ditës së djeshme portali Reporteri i bëri publike disa komunikime të brendshme të figurave kryesore të Lidhjes Demokratike të Kosovës, në të cilat spikat frustrimi dhe pakënaqësia tyre me procesin zgjedhor, veçanërisht sa i përket votave me postë të diasporës.
Ish-Shefi i Grupit Parlamentar të këtij subjekti politik, Arben Gashi gjatë komunikimit me nënkryetarin e LDK-së, Kujtim Shala flet për një skemë të organizuar kriminale, sa i përket shtrembërimit dhe manipulimit të vullnetit zgjedhor të bashkëkombëseve tanë që jetojnë në shtetet perëndimore.
Këto akuza shënojnë klimaksin e asaj që u fillua më herët nga ish-kryeministri Avdullah Hoti, duke e akuzuar kryetarin aktual të partisë si përgjegjës për dështimin politik në këto zgjedhje. Për të parin, “orientimi i lidershipit aktual për të bërë prerje të panatyrshme, si dhe distancim nga e kaluara e lavdishme shtetformuese e LDK-së, pavarësisht sfidave e lëshimeve gjatë rrugëtimit të lidershipeve të kaluar, kanë zvetënuar besimin e elektoratit tradicional të LDK-së”. Arsyet e këtij degradimi, sipas Avdullah Hotit lidhen me “personalizimin e fushatës zgjedhore, përbërjen e listës, renditjen e kandidatëve në listë, paraqitjet dhe favorizimin medial e një liste të ngushtë të kandidatëve të LDK-së, si dhe çështje të tjera para dhe gjatë fushatës, e te cilat e kanë dëmtuar kohezionin e brendshëm partiak”. Për më shumë, “zgjedhjet e 9 shkurtit i ka karakterizuar edhe një proces i manipulimit të tyre, veçanërisht ato me postë nga diaspora”. Akuza të tilla pak a shumë kanë pasur edhe zyrtarë tjerë, sikur Shkëmb Manaj etj.
Mirëpo, ajo që bie në sy, megjithatë mbetet fakti se asnjëri prej tyre deri më tani publikisht nuk i ka adresuar pranë organeve kompetente juridike pretendimet e tyre. A ka të bëjë kjo me pretendimin se manipulimi ishte aq shumë i sofistikuar, saqë në asnjë mënyrë nuk po mund te detektohen gjurmët e krimit, apo edhe të njëjtit mund të kenë informata, por po sakrifikojnë denoncimin e tyre juridik për ta shfrytëzuar këtë situatë për të ushtruar presion politik mbi kryetarin e LDK-së, për përfitime të brendshme partiake mbetet të shihet? Ashtu edhe siç ndodhi me Shkëmb Manaj-an, i cili pas zotimit të tij se nuk do lejojë shpërfytyrime të tilla, u avancua në pozitën e nënkryetarit të Komunës së Prishtinës.
Sidoqoftë, përplasje të tillë po ashtu e pasqyrojnë njërën nga arsyet kryesore se pse Lëvizja Vetëvendosje ia doli ta ruajë një distancë të madhe elektorale në raport më partitë opozitare. Pavërisht, se këto të fundit kanë vota më shumë se sa e para si tërësi, megjithatë ato kanë konkurruar ndaras njëra-tjetrës, prandaj argumenti se të njëjtat kanë më shumë legjitimitet qytetar se partia në pushtet është i paqëndrueshëm. Për më shumë, kjo humbje politikisht është edhe më e madhe se sa në zgjedhjet e vitit 2021. Sepse ajo reflekton dështimin e tyre për ta shfaqur vetën si alternativë në raport me Lëvizjen Vetëvendosje, pas katër viteve në pushtet të shoqëruar me një qeverisje të dobët.
Prandaj, kjo shpërfaqje tregon edhe faktin secila nga partitë opozitare në masë të madhe nuk kanë qenë të interesuara të shndërrohen në agjende të ndryshimit politik dhe shoqëror, por në mirëmbajtëse të këtij rendi, duke u ndjerë komode në kuadër të sistemit qeverisës të Albin Kurtit. Mbase, kjo ka të bëjë më presionet e mundshme ndërkombëtare sa i përket dialogut më Serbinë, ku secila prej tyre nuk kanë guxim për ta menaxhuar pataten e nxehtë, apo edhe arsyeje tjera që nuk janë të njohura për publikun.
Një frymë e tillë nuk është se nuk e ka karakterizuar edhe Partinë Demokratike të Kosovës. Por kuptohet në një formë tjetër. Strukturat e saj drejtuese kanë ndjekur një strategji tjetër për ta ruajtur pozicionin e tyre dominues partiak dhe për të zhveshur vetën nga përgjegjësia politike në raport me procesin zgjedhor. Të vetëdijshëm se nëse do t’i prinin betejës elektorale do të pësonin po ashtu kolaps u përkujdesën që ta nominojnë kryetarin e qytetit të Mitrovicës, Bedri Hamza, si kandidat për kryeministër, si shpëtim për dështimin eventual. Por më përfundimin e procesit zgjedhor të 9 shkurtit, askush nuk flet për detyrën kryesore që e ka kjo parti atë të organizmit të zgjedhjeve të brendshme. Është e ditur prej kohësh se strukturave aktuale të kësaj partie, sipas statutit të saj iu ka skaduar mandati. Shmangia nga ky obligim krijon përshtypjen se edhe Bedri Hamza shërbeu vetëm si instrument në funksion të pezullimit të demokracisë së brendshme partiak. Prandaj i njëjti nuk guxon ta tolerojë këtë skenar. Sepse një parti që operon me “dekrete administrative” e diskrediton vetën si alternativë demokratike. /TV Arbëria