Kur Hannah ishte 7 vjeç, ajo u tha prindërve të saj se nuk donte të kishte më frikë nga ushqimi.
Ajo nuk dëshironte të shkonte në festa ditëlindjesh, restorante, festime familjare dhe madje edhe në tryezën e darkës. Ushqimi ishte kudo dhe kjo i dha asaj shumë ankth, tha nëna e saj, Michelle.
Hannah kishte një listë me rreth pesë ushqime që do të hante, dhe ato ishin specifike.
Tani 8 vjeç, Hannah po trajtohet për Çrregullim shmangës/kufizues të marrjes së ushqimit, ose ARFID . Ndryshe nga çrregullimet e të ngrënit si anoreksia ose bulimia nervore, kjo diagnozë nuk ka të bëjë me formën apo madhësinë e trupit, tha Kate Dansie, drejtoreshë klinike e Qendrës së Çrregullimeve të Ushqimit në Rockville, Maryland.
Në vend të kësaj, njerëzit me ARFID janë shumë të kufizuar në ushqimet që ndihen të sigurt dhe të rehatshëm për të ngrënë, tha Dansie. Ndryshe nga të qenit thjesht “zgjedhës”, ky çrregullim mund të shkaktojë dobësim dhe të shkaktojë probleme shëndetësore afatgjata.
Në disa raste, njerëzit me ARFID kanë pasur një përvojë traumatike me ushqimin, si mbytja, e cila shkakton një vigjilencë më të madhe me të ngrënit. Herë të tjera, njerëzit me këtë gjendje duket se kanë një dëshirë të ulët për të ngrënë dhe ankth të lartë rreth ushqimit.