Simptomat e “depresionit dimëror” shfaqen në vjeshtë dhe zhduken në pranverë ose verë. Ndryshimi i orës, kur dita bëhet gjithnjë e më e shkurtër, është gjithashtu një shkaktar i zakonshëm për SAD.
Çfarë do të thotë kjo praktikisht? Kjo do të thotë që kur dita mbaron shpejt, zvogëlohet edhe sasinë e ekspozimit ndaj dritës që shumica e njerëzve marrin në një cikël 24-orësh. Dhe, siç e dimë të gjithë, ekspozimi më i vogël në dritën e ditës ka një ndikim të rëndësishëm psikologjik.
Çfarë e shkakton “depresionin e dimrit”?
Shkencëtarët thonë se si qelizat e specializuara në sytë tanë konvertojnë pjesën blu të spektrit të dritës në sinjale nervore që ndikojnë në disponimin dhe vigjilencën. Drita e diellit, e cila përmban dritë blu, aktivizon qendrat e vigjilencës së trurit (kur qelizat e thithin atë) dhe kjo na bën të ndihemi më të zgjuar dhe ndoshta edhe më të lumtur.
Për të vendosur marrëdhënien midis dritës së diellit dhe SAD, një sërë studiuesish kanë vazhduar me studime të specializuara. Një prej tyre, studiuesja Kathryn Roechlein, në Universitetin e Pitsburgut, testoi njerëzit me dhe pa SAD për të parë sesi sytë e tyre reagonin ndaj dritës blu. Ai arriti në përfundimin se njerëzit me SAD ishin më pak të ndjeshëm ndaj dritës blu se të tjerët, veçanërisht gjatë muajve të dimrit, duke sugjeruar një shkak për depresion gjatë dimrit.
Roli i fototerapisë
Sipas Dr. Paul Deschamps, shumë njerëz që përjetojnë SAD i drejtohen fototerapisë. “Gjëja e parë që duhet provuar është drita,” thekson ai dhe vazhdon: “Kur i ekspozojmë pacientët në dritë të fortë për gjysmë ore ose më shumë çdo mëngjes, shumica e tyre tregojnë përmirësim dramatik. Ne kanë nevojë as për ilaçe”.
Trajtimi përfshin pajisje që lëshojnë dritë rreth 20 herë më të ndritshme se drita normale që gjendet në një hapësirë të brendshme. 30 minuta ekspozim ndaj një drite të tillë çdo mëngjes mund të jenë të dobishme për popullatën e përgjithshme, jo vetëm për ata me SAD.